Artık Rüyalarda Bile, Seni Öpmem
Öðlen yemek yerken, aklýma gelirdin
Bir lokma ekmeði, sensiz zor yutardým
Sen bana, yaþama arzusu verirdin
Gün boyu, ne pembe hayaller kurardým
Her akþam eve, koþaraktan gelirdim
Ýlk önce, gözünün içine bakardým
Ardýndan çiçeði, eline verirdim
Gece ne hevesle, yanýna yatardým
Bu içim sýzlardý, kýyamazdým gülüm
Beyaz tenine, hoyratça dokunmaya
Razý gelmezdi, deli divane gönlüm
Seni günlerce, uykusuz býrakmaya
Bir dirhem bile, þüphem yoktu çiçeðim
Bu aþkýn, sonsuza dek süreceðinden
Bilsen ne kadar çok, emindim sevdiðim
Beni ömrünce, terk etmeyeceðinden
Aklýmdan geçmedi, hiç düþünmüyordum
Sevda dolu aþký, bitireceðini
Senden ilelebet, hiç beklemiyordum
Bana bir gün, kötülük edeceðini
Ben sana, sonsuz bir güven duyuyordum
Ben seni, seviyordum taparcasýna
Seni kusursuz, ilahe biliyordum
Neden kaçýp gittin, evden kaçarcasýna
Buna inanamýyorum, þaka gibi
Küçücük bir fýrtýna, savurdu bizi
Ýkimizde bir anda, boyladýk dibi
Kutsal bildiðim aþkýn, kalmadý izi
Yazýk günah oldu, onca emeðime
Biçirmedin lanet, ektiðimi bana
Ateþ düþürdün, zavallý yüreðime
Haram zýkkým olsun, ettiklerim sana
Senin yüzünden, kalmadý hiç inancým
Masal gibi, büyük aþk palavrasýna
Kolay kolay geçmez, bu acýlý sancým
Ýhtiyacým var benim, aþk molasýna
Seven yüreðim, yangýn yerine döndü
Hadi býrak nazý, gel desen de gelmem
Gönlümde sana olan, demli aþk söndü
Artýk rüyalarda bile, seni öpmem
Sosyal Medyada Paylaşın:
Menderes Dağlaroğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.