Abla
Zürafalar boynunu, uzatýrken rüyama
Tilkiler daðdan gelip, ateþi yakmýþ abla.
Yýlanda yuttuðundan, anlatýrken rüyama
Akreplerde zehrini, içime dökmüþ abla.
Eskiden de böyleydi, zalimlerin halleri
Baharýmýz gelmiþte, açmaz yaban gülleri
Celallenmiþ havamdan, fýrtýnadýr yelleri
Yanýmýza gelip de, derdini dökmüþ abla.
Nedamet duyarým; Azam’ým büyüklere!
Üflenmiþ makamlarda, verilmiþ kýyaklara
Gelip de bel baðlama, türemiþ oynaklara
Menfaat ateþinde, yananda çokmuþ abla.
Üstüne rahmet okut, sevabý sana kalsýn
Derdini bölüþtür de, yüklüsü benim olsun
Gelmiþ de gidiyoruz, þairden sayan alsýn
Kalemini vermeden, gideni yokmuþ abla.
Hassasi’yim dedikse, olana Allah kerim
Kesilmiþ nefesimde, gelmesin daha derim
Ecel çalmýþ kapýmý, kara topraktýr yerim
Mezarý çok görüp de, karþýma çýkmýþ abla.
Hassa 27/04/2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.