MEDCEZİR

hayata dair dipnotlar karalarken,
elinden geleni ardýna koymamaya niyetli düþler.
temelli kalmakla temelli gitmek arasý gelir gider heves,
medcezirler artýrýrken þiddetini,
soyunur yapraklarýný,
döker teleklerini;
bütün aðaçlar ve kuþlar ...
çatlarcasýna koþar engin ovalarda atlar,
karanlýðýn gebe karnýndan doðar gün.
yaldýzlý kelimeler dillerde þakýr naðme naðme.
ruh boþlukta gezer avare,
maskeli balolarýn sonu hüsran.
içini piþmanlýk sarar herkesin,
lakin iþ iþten geçmiþtir çoktan.
ve sonra bir sessizlik kaplar her yaný.
aðýzlarý býçak açmaz,
dut yemiþ bülbülden farksýz olur diller,
baþýnýn derdine düþsen ne yazar.
söz mahzun,
yüz de mahzun,
duygu desen daha da garip.
soyu tükenmek üzere tüm güzelliklerin,
virüs gibi yayýlýyor kötülükler her tarafa.
korkarým kýymeti bilinmeyecek;
barýþýn, sevginin, selamýn.
hele hele hayatýn.
ve insanca konuþup nefes almanýn ...

Orhan ÞENTÜRK





Sosyal Medyada Paylaşın: