Sen, Mutlaka kendin ol!! Ve öyle kal. Söküp atma içinden, Ýnsan sevgisini… Bir dostluðun, Sýcak kanatlarýna sýðýnarak, Isýnma gereksinmesi duyuyor, Ýnsan bazen… Oysa, Yalnýzca, Kendi iç camlarýný kýrarak, Ýncecik kanatarak, Yaþatýyor yüreðimi, Ýçimdeki bu can kýrýklarý… Ýnsanýn, Yanlýþlarýnýzý yinelediðinizi Anladýðýnýzda, Orta yaþ sýnýrýna kadar, Geldiðinizde, Kendi isteklerinizin, Bazýlarýný eksik, Tadýmlýk yaþýyor insan. Çocuklarýna, Ýyi bir baba olabilmeyi, Kendi mutluluðuna tercih ederek. Kanýyor ayrýlýklarda, Kanýyor sevgisizliklerde, Kanýyor kýymet bilmezliklerde… Ve kanatýyor zamanlý zamansýz, Yýllarca yüreðinizin özünü, Gözlerinizdeki ve içinizdeki, Can kýrýklarý hüzünler
Nasýf Acar 26.04.2022 DENÝZLÝ/Bekilli
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nasıf acar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.