GELDİM

“Gel” dedi dostlarým, “gel muhabbete”,
Nice güzellikler sezdim de geldim.
Ruha nüfuz eden çok hoþ sohbete,
Boþ gelmedim bunu yazdým da geldim.

Öyle muhabbet ki canlara þifa,
Oluþtu gönlümde büyük bir sefa,
Terk etti kalbimi dolduran cefa,
Yalnýzlýk baðýmý çözdüm de geldim.

Umutla dolduðum cennet köþküyle,
Ruhuma eriþen sevda meþkiyle,
Ýlahi davanýn bitmez aþkýyla,
Gönül bahçesinde gezdim de geldim.

Sohbet meclisinde olmaz hiç kibir,
Silinir kalpteki leke, pas ve kir,
Doðruya yönelir her yanlýþ fikir,
Gelirken nefsimi ezdim de geldim.

Riyadan, sahteden, hile, yalandan,
Zulümden, baskýdan, yaðma, talandan,
Maddede, mânâda haklar çalandan,
Ýnsan olmamýþtan bezdim de geldim.

Kutsal deðerlere saygýsýz olan,
Yanlýþa, bâtýla sevgiyle dolan,
Doðruluktan uzak, her sözü yalan,
Kim varsa üstünü çizdim de geldim.

Ýçimize nifak tohumu atan,
Toplum arasýna kindarlýk katan,
Menfaat uðruna dostunu satan,
Ýblisin yârini üzdüm de geldim.

Lezzet alacaksam mecliste pirden,
Arýnmam gerekti manevi kirden,
Kurtuldum her türlü kötüden, þerden,
Nefsin mezarýný kazdým da geldim

Tecelli eyledi ilahi bir nur,
Kalbime, beynime yerleþti þuur,
Yürekten yaðýyor sel gibi yaðmur,
Mânâ denizinde yüzdüm de geldim.

Muhabbetten büyük kârlar edindim,
Canýma can katan yârlar edindim,
Ruhuma dokunan sýrlar edindim,
Sözün doðrusunu dizdim de geldim.
SALÝH SEDAT ERSÖZ
Sosyal Medyada Paylaşın: