Milli Şuur
Ýnsanlar ya hezimeti, bahtlý ise rahmeti
Duyarlýlýklarýyla yaþýyorlardý izzeti
Aslýnda þans diye tanýmlanan yoktur hiç
Hayatýn özü var ya, onun adýdýr bilinç.
Kim ne görüyor ise, kayýtsýz kalmamalý
Ya tutmalý alkýþý ya da karþý durmalý
Susar isek her þeye, gökten inmez ki rahmet
Çekeriz çileleri hayat olur vehâmet.
Ya taþý al yoldaki, kimseler takýlmasýn
Koyana engel ol ki kula belâ olmasýn
Zulme seyirci olma, bu onurlu deðildir
Selâmete çýkan yol, vicdan sesinden gelir.
Sevelim insanlarý, doðamýzý sevelim
O bulaþsýn zemine ve girsin yüreklere
Deðeri pek kýymetli, asude hayatlarýn
Sen de emek verirsen aydýndýr yarýnlarýn.
Ne de sevimsiz gelir duyarsýzsa insanlar
Kaçtýðý çirkinlikler, bir gün onu da yakalar
Þimdi size deðmeyen o yýlan durmaz öyle
Isýrýnca anlarýz, belâ baþa gelince.
Benden fayda yok bize, bir kez düþünsek
Biz olunan yerdeki mutluluklarý görsek
Baþkasýnýn mutluluðu bize de esin verir
Mutluluk halka halka yüreklerde yeþerir.
Eksilmeyiz ikramdan, ya mal ya onur artar
Her ikisi de kârdýr, hayata deðer katar
Okudukça insanýn çakrasý da geniþler
Çoðalýrsa böylesi, çirkinlik yere batar.
Renkler farklý da olsa, ortak bazý hisler var
Biz olunan zeminin katkýsý daðlar kadar
Aman sen de demeyin önemseyin, dinleyin
Milli þuurla varýz, bunu mihenk edinin.
Oðuzhan Külte
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.