Zaman çıkıyor karşıma!
Henüz
Adýmlamaya baþladýðým
Zamandan bu an’a kadar arkasýnda sürüklendim
Bazen
Sessiz bazen de nefessiz
Devran içinde arþýnlanan bir deniz nizamsýz nefis
Gel
Zaman git zaman derken
Halin sahifelerinde kederlenip hüznü nefeslenirken
Yokluk
Kuraklýkta susuzluk
Umutlarda solgunluk yorgunluða güfte yaptýrýyordu
Çaresizlik
Ýdrak edilmeyince
Kanaat niteliðe ermeyince, vuzuh netleþmeyince acý
Izdýrabý
Kamçýlýyor kan akýtýyordu
Nisyan yamaçlarda daveti bekleyerek fýrsat kolluyordu
Bilmeden
Ýnanmak, anlamadan kanmak
Akidede muðlâklýðý yaþayarak, maslahatlara sýðýnmak
Arkaya
Hiç bakmadan yaþamak
Tefekkürden imtina ederek hevesleri kuþanmayý anmak
Derken
Akýl sýðaya çekerken
Ýbretlik hadiseler bir bir önümüze serilirken tükenmek
Nefesin
Kadrine haiz olarak
Sahibinde netleþmek, sevdayý hasrederek ona yürümek
Ezelin
Ebet için ahengini
Aþkýn nurlaþan ulviyetini, nizamsýz zevklerin sefilliðini
Kaç zaman
Sonra ve hazan oluþunca
Ömür takatte zorlanýnca, gözler fersiz bomboþ bakýnca
Umutlar
Geliyor birden aklýma
Lakin hiçbir yatýrým yapmayýnca, naçarlýðýn saðanaðýnda
Hýçkýrýklar
Düðümleniyor boðazýma
Aðlamak ne çare, zaman seni mazinle hikâyeni seyredince
Tekaüt
Maaþýnla aldýðýn mezar
Yalnýzlýðýnda ürpertilerle haþyetin serencamýný haykýrýnca
Kim olacak
O elim manzarada yanýmda
Evladiiyal her ne kadar varsa, refikam aðýtlarla baþýmda
Hüzün
Desteledim arkamda
Bestelediðim þarkýlarla mýsralar duracak bir bir karþýmda
Mütemadiyen
Çaresizliðe hayýflansam da
Yaratan’a iltica ediyorum her ne olacaksa rahmet onunla
Gülün
Kokusunu arasam da
Hasretmediðim zaman çýkýyor hemen karþýma aðlasam da
Topraðýn
Yetimi anlatan hicranýyla
Hesapsýz hayatýn sonuçlarýyla, keyif ne kadar haz olsa da
Mekânsýz
Düþünmek ileriyi görmek
Ýnsanýn vasfýndan sudur ettiðini bilmek, kalbi serinlemek
Vicdaný
Dürüp bükmeden hilkatine
Tevdi ederek ulvileþmek nefesi sahibine hasredip yücelmek
Aþký
Harýnda ki sevdayý
Sabrýn baharýnda rengârenk açarak yaratan Hakka koþmayý
Ne derlerden
Soyutlanarak kul olmayý
Ön yargýlarda yargýçlýðý müdavimlerine býrakarak hür olmayý
Baþarmadan
Umudun niteliðinde baharlaþmadan
Ruhun kalbi nizamýnda vuzuha ermeden koþmak yýlgýnlýðýmý
Affedemiyorum
Kimi suçlayacaðýmý bilmiyorum
Lakin artýk çok geç her gün adým adým mizana yaklaþýyorum
Muhakkak
Üzülüyorum sukut ediyorum
Kalbimin lekelerimden kurtulamadan hayata veda ediyorum
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.