ad
Bir Kervan Yürür
Adem Ulutaþ
Menzildeki yolda dördüncü mola,
Artýk dönemezsin sað ile sola,
Bu gece en uzun gecedir kula,
Ne dilin konuþur ne gözün görür,
Sonsuzluða doðru bir kervan yürür.
Zararýný zararýna eklersin
Günahýný sevabýný yüklersin
Yolun uzun yolcu neyi beklersin
Canlýlar can verir cansýzlar çürür
Sonsuzluðu doðru bir kervan yürür
Senden önce gidenlerin ardýndan
Gitmek için ayrýlýrsýn yurdundan
Vazgeçersin koyunundan kurdundan
Köyünü haneni matem yas bürür
Sonsuzluða doðru bir kervan yürür
Ölüm gelir hayat denen pazara
Azrail kimseden istemez para
Giydirir kefeni korlar mezara
Dostlarýn üstüne topraðý kürür
Sonsuzluða doðru bir kervan yürür
Gelen gider yollar uzun ve çetin
Topraða karýþýr kemiðin etin
Sahibi O cehennemin cennetin
Kul Hakka giderken ayak mý sürür
Sonsuzluða doðru bir kervan yürür
Baki olan yalnýz Allah’ týr Allah
Hakka inananlar bulacak felah
Adem dehþet günü gelecek billah
Ýsrafil de bir gün sûra üfürür
Sonsuzluða doðru bir kervan yürür
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.