KADERİMSİN

Geçmiþ, canlandýrýyor ruhumu
Gizliden gizliden çaðýrýyor onu
Her gün birkaç saat yapýyor bunu
Ölüm gelmeden bitmez aþkýmýn sonu

Kaybedemez onu haftalar, yýllar
Her gün birkaç defa beni yýkar da yýkar
Hem de cendereden çok fazla sýkar
Her gün inadýna tepemden bakar

Beynimin içinde durmaz, zonk eder
Hiç ileriye götürmez, hep geri iter
Bana; “senin geçmiþindeyim” der
Bütün hücrelerimi eder seferber

Hayali, hafýzamdan çýkmadý asla
Ne zihnen kovabildim ne de bir kasla
Sürekli bana der, “gel baþtan baþla”
Hep kalakalýrým, gözümde yaþla

Ömrümü yedi bitirdi ama doymadý
Tutuþtura tutuþtura ateþinde yaktý
Vücudumun tümünü en baþtan sardý
Kül edinceye kadar da hiç býrakmadý

O olmadan yaþayamadýn ne sevk ve safa
Ömür boyu mutluluðumu kaldýrdým rafa
Çok þeyler düþündüm, hem de birkaç defa
Esir aldý beni, salmadý hiçbir tarafa

Ondan baþka kimseyi görmedim Dünyada
Hep hayali durdu yaný baþýmda
Hangi taraf gittiysen durdu karþýmda
Aslýnda hep onunlaydým tüm zamanýmda

Bu yaþantým ile geldim ömrümün sonuna
Ondan da ecel sorar mý acaba bana
Ölsem acep o da gelir mi yanýma
Keþke mahþerde de olsak yan yana

Ýþte dünya hayatým böyleydi benim
Hayatýmda bir tek oydu sevenim
Aslýnda ben oydum, olmadým kendim
Tüm ömrümde hep kendime yenildim

Ölüm vaki oldu, artýk cennetteyim
Onu yeni makamýma beklemekteyim
Her gün Rabbime arz etmekteyim
Hiç deðiþmedim, ahirette de böyleyim

Birlikte yaþayalým güzel nur yüzlüm
Temiz fýtratlým, yumuþak huylum
En taze fidaným, en zarif boylum
Senin cennetin ne ise iþte ben oyum

Ýnsanlar ölse de ruhlar ebedi
Dünya’daki kötülerin tümü geberdi
Cehennemde onlar, buraya gelmedi
Artýk ayrýlmaz ruhumuz, ebediyen birleþti

22.04.2022-Ankara




Sosyal Medyada Paylaşın: