doðduðuna sevinmeli mi insan her doðum gününde
yoksa üzülmeli mi kaybedilen bir yýla daha
yýllar baþladýðý gibi gitmiyor nedense eskidikçe
daha bir hýzlý daha bir hoyrat akýyor zaman sanki sinsice
alýp götürdükleri saçlarýndaki siyahlarla kalmýyor
en sevdiklerini, en sevgilini, sormadan, kalleþçe
soðuk bir savaþ sürüyor yaþamla ölüm arasý
az düþmanla, çoðu zaman kardeþ kardeþe
ben soruyorum kendime, sormalý, niye varým
varlýðým yokluk mu? yokluðu mu var sayýyorum
deðilse niyedir bunca kavga bunca hengame
ipe sapa gelmez nereden baksan aptalca
olman gerektiði yerde zamanýnda yoksan
býrak silinsin adýn o zaman duvarlardan
korkuyorsan bir tutam mutluluk sunmaktan
mum gölgesi kadar ömrün, öl artýk, öl o zaman
Abdurrahman Güleç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
can cana Düet "ve zaman usulca fısıldadı; bana bırak" Tablo Körebe Özlemim Afet örtün üstümü kimse görmesin KİMBİLİR Hayat iklimi