ÜZÜLME…
ÜZÜLME…
Üzülme…
Daha önceki üzüldüklerinin sana hiç bir kazanç saðlamadý.
Aksine hüzün ve kederleri kaldý.
Üzülme…
Okulda baþarýsýz oldun üzüldün. Baþarý geldimi?
Sevdiðinden ayrýldýn. Terkedip gitti.
Üzüldün, geri geldimi?
Ýþe , ticarete girdin. Zarar edip yokluða düþüp huzursuz oldun.
Üzüldün, kâra dönüþtümü?
Hayatta her þeyini kaybettin, yokluða düþtün, huzursuz oldun. Üzüldün, sadece kaygýlarýn arttý.
Haketmedigin hallere düçar oldun, hastalandýn geçtimi?
Felaketler üst-üste geldi, çoðaldý. Üzüldün, azalýp yok oldumu?
Üzülme…
Üzüntü, hayatý acýlaþtýrýr.
Gül bahçesini çöle, dünyaný zindana çevirir.
Üzülme,
Üzüntü sana iyi bir eþ
Geniþ bir ev
Son model araba
Zenginlik, saygýn bir makam,
Hayýrlý bir evlat vermez.
Üzüntüyü býrak, haline þükret mutlu olmaya bak.
Sen üzüldün diye hayat durmayacak.
Dünya dönecek,
Ýnsanlar yine mutlu olacak.
Þerife Bozoglan Eker
21-04-2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.