Yine sabah ezanýydý beni uyandýran Geceden beri yüreðimde konaklayan yalnýzlýk Duvarlara yaslanmýþ Sessizliðe hakim olmuþtu aslýnda Biraz da olsa beni izliyordu Duygularýmý,düþüncelerimi tartýyor Gözlerime bakýyordu acý verircesine Yine seni aradým karanlýðýn içinde Sesini,nefesini özlemiþtim Gülüþlerini,yüreðini aryordum Ama her zaman ki gibi yoktun Islanan kirpiklerimi yine Duvarlara bürünmüþ yalnýzlýk silecekti Bitkin gecenin Ayazlarda hýrpalanmýþ sabahýna uyanacaktým belkide Yavaþ yavaþ yüreðim külleniyordu Bunu hissediyordum Sanki iki yaný ateþe verilmiþ bir resim gibi Herþeyi hayatý bile ertelemiþ Seni bekliyordum Duyacaðým iki çift söze býrakmýþtým kendimi Sesini,nefesini özlüyordum Tenini,gözlerini arýyordum Ama sen yoktun Ve herþey karanlýktý.... Sosyal Medyada Paylaşın:
enesimge Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.