Gidiyorum İşte
Sarý çiçeðim, ön yargýlý davrandýn
Gerek bile duymadýn, soru sormaya
Kara gözlerimin, yaþýna bakmadýn
Baþladýn ciðerime, sopa vurmaya
Dün gece, öfkene hakim olamadýn
Yanaðýma hýzlýca, tokatta attýn
Onca yýldan sonra, beni yaraladýn
Masum yüreðimde, derin iz býraktýn
Ceket omuzumda, gidiyorum iþte
Kapýda, camlarda bekleme boþuna
Hiç yoktan ayrýldýk biz, sonunda iþte
Gitti mi gülüm, bu kararým hoþuna
Bizim sonumuzda, böyle hüsran olsun
Dayanýrým acýlara, kolay ölmem
Ýsterse kalbime, üzüntüler dolsun
Ben bir daha, o zindana geri dönmem
Bilesin kararýmý, geriye çekmem
Çekerim acý, yaþarým üzüntülü
Ama tekrardan asla, geriye gelmem
Getirmem daha sana, kýrmýzý gülü
Koca þehirde, ben sensizde yaþarým
Bir süre yanarým, sonra küllenirim
Tam sönmesem de, çaresine bakarým
Hislerimi, gider topraða gömerim
Günler geçip, birazcýk sakinleþince
Eminim hak vereceksin, bir gün bana
Soruþturup, gerçeði tam öðrenince
Beni çok arayacaksýn, yana yana
Ne olursa olsun, geçsin biraz zaman
Azcýk kabuk baðlasýn, kanayan yaram
Hafifleyince acýlar, demem aman
Belki düzelir o an, seninle aram
Sosyal Medyada Paylaşın:
Menderes Dağlaroğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.