Kör Zaman

Kafamda binlerce soruyla
Cebelleþirken,
Aradýðým her cevab
Senin yüzüne çýkýyor.

Bak hissettin mi.?
Daðýldý þehrime yine hüzün.
Kuru bir dalým þimdi,
Yapraklarý dökülen.
Döküldükçede toprakda çürüyen.

Gel desem,
Gelmezsin biliyorum.
Ben geleyim desem,
Sana sarýlmak için
Koþtuðum o kýrdýðýn
Ayaklarým varya
Adým atamaz artýk sana.

Arasam,
Seni bulamam.
Susarsan,
Seni duyamam.
Ellerin uzanmaz,
Göremem.

Kalbin bana bir gülse,
Gülecek yüzüm,
Hüzne gark olmuþ
Þiirlerimin sokak arasýnda
Çaresizce oturan
Somurtgan çocukluðum gülecek.
Yaralarýmýn üstünde
Açacak baharlar.
Tekrar dan yeþerecek
Kestiðin umut dallarý.

Huzur yüzlü sabahlar
Getir artýk bana
Ne olur..
Gecenin karanlýðýnda
Ustura aðzýndaki uykularýmdan
Kan revan içinde uyanmaktan
Yoruldum..!!

Ruhunla
Sar sarmala beni.
Eskitmesin bizi bu
Kör zaman.

"Sen Bence Gelmelisin"

Fatma Berber
Sosyal Medyada Paylaşın: