*** SÖYLE GÜLÜMM BİZ NE ZAMAN GÜLERİZ ***

*********************
Yalnýzlýðýmý gecelerin sýrrýna býraktým
Kimsesizim ayrýlýk sokaklarýnýn içinde.
Baharý taþýsa da þu gözlerim
Hala karlar yaðýyor sessizce içime, üþüyorum
Gölgen dolaþýyor her bir yanýmda
Yalnýzlýðýmý seninle paylaþýyorum olmasan da ...
Ruhumun içinde sen, bedenimde sen
Gözlermde bakan aþkýndýr bilsen.
***
Eylül’ün içli sesinde aradým hatýralarýmý
Ah ! yüreðimi ateþleyen hangi mevsim
Sonbahar’mý bana benzedi, ben mi ona ?
Kaç gece yazdým adýný, kaç kalem tükettim.
Yine de yazýyor; kalem dursa, parmaklarým durmuyor.
Uçurum uçurum içimdeki yokluðun
Ruhumun içinde sen, kalbimde sen
Gözlerimde bakan aþkýndýr bilsen.
***
Gel !
Yeniden güneþ doðsun dünyamýza
Isýtsýn tüm hücrelerimizi.
Kuþlar þarkýlar söylesin yine penceremizde
Leylaklar dizelim vazoda, her köþemize gel !
Türkülerini dinleyelim sevdiðimiz dillerin ...
Söyle... söyle Gülümm, biz ne zaman güleriz ?
Seni bir hücrede, beni hasretinde unuttular
Bu sebeptendir kanlý göz yaþlarým akýyor pýnarlar gibi.
Gel ! gel de !
Terketme muhacir yalnýzlýðýmda beni ...
***

Günay Koçak 19 / 04 / 2022
Sosyal Medyada Paylaşın: