Gezenti Tuz

ellerimden birliðini rica ettim
cesareti olmazsa avucumun
kavuþmayan çizgilerime hesap sormazdý
Ve birleþen ellerim baþka elleri aramazdý
üstelik gezenti zaman
nereye gittiðini bilmeden
evlerden eksilip duruyordu
belli ki yalan söyleyendi
imla daðýtan coþku
bazen yok benim için
seninle uyudum uyandým
yoksa ne iþim vardý
ekinoks ezberine
her þey farklý olacak demekle
unutmak için baþka þeyler de yaptým
duvarým sýhhat pencerem afiyet
evren çiçeklere geniþlerken
mahalle meyve hayali kuracaktý
reçeller yüzme bilmeyen þehirler yaratýrdý
yoksa bunca hasat ürün
belli ki önce boðulduk sonrasý umut
senin adýn beyaz seninki siyah çocuðum
biliyoruz ayný döngü ayný edim
bin yýl sonra
tuhafiye dükkanýna bakayým
yavanlýðýmýn söküðüne
iki makara kadar ciddiyim
toplu mu þiir mi hangi iðne lazýmmýþ
bak sen
bana tuzak kurmuþ
insan boyu hüzün
uyanýn akasyalar
erguvanlar sevgililik taslayacak
doða yorucu bir karþýlama
düþerek yaþlanan biri için
yani ben
dipteyken kendime hiç inanmadým
az daha gözlerim nane kokusunda
parlayacaktý
hislerimi
ardýmda sürüklüyorum
diðeri önde giden bir savaþçý
gizli bir geçitten
akýllan artýk diye baðýrýr
bakýyorum da
kalbim yokmuþ benim
dinlendiriyorum böyle diyerek
bahar geldi
parklara insanlar tuz gibi dökülür
yaz gelir nasýlsa
ardýndan yüzerler
daha seviþmeye fýrsat olmadan
denize bizim gibi üzgünler gerekir
Sosyal Medyada Paylaşın: