KADERE BAK

KADERE BAK


Yirmi dört yýl bekledim evlenmeyi
Aþkýmý sevgimi herkeslere sunmayý
Sekiz yýl çektim çocuk hasreti
Kadere bak,bak kadere.

Gülmek istedim sevgi bekledim
Saygý duydum huzur istedim
Üzüldüm ama hiç hayata küsmedim
Kadere bak,bak kadere.

Yaradaným verdi dünya yemiþini
Hep dürüstçe yaptým kendi iþimi
Tatlý bildim zehir olan aþýmý
Kadere bak,bak kadere.

Çocuk büyüt okutup da evlendir
Torunlarý yedir giydir sevindir
Anladým ki bunlar bize hayaldir
Kadere bak,bak kadere.

Evim çocuklarým oldu derken
Tam huzuru sevgiyi, aþký yaþarken
Aldý Mevlam sevdiðimi pek de erken
Kadere bak,bak kadere.

Eþim yok diye dostum da yokmuþ
Onun varlýðýnda sevenimiz pek çokmuþ
Dünya telaþý insanlarý ne hale koymuþ
Kadere bak,bak kadere.

Altý ay oldu ikinci ile evlendim
Eþim dostum olur diye güvendim
Doðrudur zannedip insanoðluna aldandým
Kadere bak,bak kadere.

Onbir ayda üçüncüyle sözlendim
Bu ne yapar saðdan soldan gözlendim
Okul sonuna diyerek çocuklara söz verdim
Kadere bak,bak kadere.

Kimse bilmez benim neler çektiðimi
Çamaþýr bulaþýk ütüyü de yaptýðýmý
Benim çocuklarým deyip boyun büktüðümü
Kadere bak,bak kadere.

Bülbül iken gül dalýnda hiç oldum
Eþe dosta muhabbette el oldum
Talan vurdu parçalandým kül oldum
Kadere bak,bak kadere.
Lokman AKBAÞ
15.05.2012

Sosyal Medyada Paylaşın: