AYIRMA ÇAĞDAN ÇAĞI

Gün geceden sýyrýlýrken
Ak karadan ayrýlýrken
Bu ne gaflet uykusudur
Uyan diye buyrulurken

Ayýn yüzü semadayken
Günün izi semadayken
Kalbe karanlýk mý uðrar
El duada semadayken

Aydýnlanýr dað baþlarý
Öterken türlü kuþlarý
Zoru kolay eden mevla
Düz eder sarp yokuþlarý

Daðýn daða dayanmasý
Çiçeklerin boyanmasý
Onun iznine baðlýdýr
Kainatýn uyanmasý

Mevsim mevsime ulanýr
Durmaz hep döner dolanýr
Tefekkür eden gönüller
Kuraklýk bilmez sulanýr

Ayrý görme çaðdan çaðý
Gözünde canlandýr aðý
Ayný otta gizleyen kim
Sütü yoðurdu kaymaðý

Þenerim yerinden yekin
Dilini kem sözden sakýn
Bak sofrada beyaz ekmek
Tarlada ki yeþil ekin

Ahmet þener






Sosyal Medyada Paylaşın: