her bahar erik aðacý çiçek açar anne her bahar güneþe, umuda gülümser umut güneþe
her bahar bin bir renktir doða da anne bir ben kara kaldým gece karanlýðýnda karanlýðýn içine sen yolladýn beni kara kara ellere sen teslim ettin güneþimi kararttýn anne
çocukluðumu, oyunlarýmý sýkýþtýrdýn ders kitaplarý arasýna koca bir okul çantasýný yükledin omuzlarýma geleceðimi bunun içine hapsettin sen anne
baba iþ, anne aþ bense üniversite yollarýnda gelecek derdinde çocukluðumu, gençlik aþkýmý bu kararmýþ ocakta unuttunuz yaktýnýz anne
devlet baba yok çekip gitmiþ karanlýklar içine iþimi, ekmeðimi umutlarýmý da alýp gitmiþ anne sevgi yok sevgiyi de gömmüþler nefret kusuyor suratlar ben sadece ben deðilim ben binlerce deðil, milyonlarcayým anne
eðil de geç diyorlar bu sarayýn kapýsýndan ben eðilemem ben taze bir filizim kýrýlýrým da eðilmem anne ben çalýnan yirmi yýlýn geri götürdüðü yüzyýla karanlýk bulutlar arasýnda güneþini bulabilmek içim direnen yokkuþaðýyým eðilemem anne
Sosyal Medyada Paylaşın:
abdullah inaler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.