Gider
Caný bilir, caný üzer elemim
Beni bilir, beni gezer âlemim
Onu bilir, onu yazar kalemim
Seraptan haz alan Leyla’ya gider
Kitaptan haz alan Mevlâ’ya gider
Elin verdiðini, ayaklar almaz
Biten imtihanýn, tekrarý olmaz
Aþkýn deryasýna, þaþkýnlar dalmaz
Akla deðer veren çileye gider
Þekle deðer veren hileye gider
Sol yanda tamunun homurtularý
Sað yanda Firdevs’in mis kokularý
Aþk ehlinin olmaz hiç korkularý
Gülden haz alanlar laleye gider
Yoldan haz alanlar sýlaya gider
Ýlelebet sürmez bir kýsýr döngü
Her þeyin mutlaka sonu var çünkü
Kül eder kayayý Ferhat’ýn küngü
Cana deðer veren kýbleye gider
Cine deðer veren dubleye gider
Günler haftalarý savurur iken
Aylar seneleri devirir iken
Felek çemberini çevirir iken
General düþünce kýþlaya gider
Delibal düþünce tarlaya gider
DELÝBAL – Celil ÇINKIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.