IŞIKLARDA UYUMAK
Yataðýnda uyumaz, gözüne ýþýk vursun
Sonsuza kadar nasýl, ýþýklarda uyursun?
Tutsan tavþana bile, garibim donup kalýr
Bir dene gözlerine, dünya alem kararýr
Bedendeki göz deðil, kalbin gözü görecek
Yaradaný bilmeyen, nasýl buna erecek
Sýnav yeri bu dünya, elbette gerek güneþ
Bizde toprak, hava, su, onda dumansýz ateþ
Þeytan mý, yoksa biz mi , verdiði söze aþýk?
Hakka teslim deðilsen, durum hayli karýþýk
Iþýk ateþten doðar, nefsimize hoþ gelir
Yaklaþsýn biraz güneþ, görürsün ýþýk nedir
Iþýk, karanlýk bize, ölçüyle olur rahmet
Sýnýrsýz koy zerreye, bak gör nedir azamet
Üç yüz binle giderken, yutar onu karanlýk
Yenik düþer, kurduðu görkemli hanedanlýk
Gördüðün yýldýzlarýn, rahmidir kara delik
Ýçinde neler saklý, muammadýr üstelik
Fani bir beden misin, sonsuzluðun ruhu mu?
Iþýða giden misin, karanlýðýn nuru mu?
Ne Hira’dan, ne Tur’dan, çýkaramadýk dersi
Çýkarsaydýk anlardýk, nurdu ýþýðýn tersi
Her þey dönecek O’na, iyi kötü, ak, kara
Yolun varýrsa aþka, yoktur onulmaz yara
Kurtar artýk kendini, þu dünya hevesinden
Yoktur bahseden terzi, kefenin kesesinden
Uzak deðil uyanýþ, sur borusunu duymak
Size kalmýþ nurlarda, ýþýklarda uyumak...
Erkan Yücel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.