MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

YİNE BEN,BEN OLDUM
Mehmet Cıngır

YİNE BEN,BEN OLDUM



Beni yok saymayýn,
Ben varým
Ve iþte burdayým.
Buraya yalçýn daðlarý aþarak geldim,
Sular seller gibi coþarak geldim
Bazen yürüyerek bazen koþarak geldim.

Buraya kimsenin kayýðýna binmeden geldim,
Rüzgârda mum gibi sönmeden geldim.
Kimseden saklanmadan,
Sinmeden geldim.

Ne þoktayým
Ne yoktayým
Ne vardayým
Ne dardayým
Ne zarardayým
Ne kârdayým
Ne zordayým
Ýþte burdayým.

Ben iðnenin deliðinden geçtim de geldim
Gözyaþlarýmý su gibi içtim de geldim.
Bütün sýkýntýlarýmý yeþil ekin gibi biçtim de geldim.
Ne verdiyse Rabb’im,þükür dedim.
Ekmeðimi alýn terime bandým da yedim.

Öksüzlük dayadý alnýma silahýný
Öldüremedi,
Yalnýzlýk, türkü söyledi kalpsiz gecelerde
Saldýramadý.
Kara gece, giydirdi elbise gibi siyahýný
Yýldýramadý,
Rüzgâr,rüyalarýmý sürükleyip götürdü
Donduramadý.
Þeytan”takýl bana kurtul”dedi
Kandýramadý.
Farelerle yemek yedim ben,
Hiçbiri tabaðýma ekmeðni
Bandýramadý.
Hiçbir zaman mutsuz olmadým ben,
Çünkü mutluluðu hiç tanýmadým.

Daðlarý ,beni ýslattýðý kadar ýslatmadý yaðmur,
Saða sola benim kadar savrulmadý rüzgâr,
Hiçbir kurbannýn ciðeri
Benim ciðerim kadar kavrulmadý.
Hiçbir tandýr ekmeði
Benim yüreðim kadar yanmadý.
Ayaklar altýnda benim kadar ezilmedi kar,
Benim kadar üþümedi bulutlar…
Okul yolunda Ankara’nýn ayazýnda,
Karýnda,kýþýnda,rüzgârýnda Akif gibi
Giyecek parkasý,paltosu olmayan
Tek kiþi bendim ben!
Bendim soðuðu elbise yapýp giyen ,
Bendim bir Ankara simidiyle geçinen,
Bendim”farklý düþünüyorsun” diye
Acýmasýzca dövülen,kafasý,gözü yarýlan
“Öldü” diye kanlar içinde ve üstelik
Cebindeki üç kuruþu da alýnýp
Cadde kenarýna köpek ölüsü gibi atýlan.
Ve günlerce sahipsiz, komada yatan.
Bendim aç susuz,soðuk mezar taþlarýna
“En güvenilir yer” diye sarýlýp yatan…
Yoktur bunlarýn içinde bir tek yalan.

Birgün Hýzýr Aleyhisselamý gördüm
Bir gece vakti bir caminin avlusunda
Uzun boylu,genç,çok güzel yüzlü
Bembeyaz elbiseler içinde…
Ýkimizden baþka kimsecikler yoktu orada,
Kýsa süre bir þaþkýnlýk yaþadým;çünkü
Böyle güzel bir insan,hiç görmemiþtim þimdiye dek…
“Allah seni seviyor,sabret”dedi bana.
Bunu gözlerim net bir þekide gördü,
Ayný hassasiyetle kulaklarým duydu.
Bir anda hayal mi oldu
Sýr mý oldu
Nur mu oldu
Bilemedim.
Yumuþacýk elini tuttuðum güzel insan,
Bir anda sýrra kadem bastý.
Bu kadar silahýn beni neden öldüremediðini
Ýþte o an anladým ve ilk defa güldüm.
Herhalde”mutluluk”dedikleri buydu.

Ben;malýn,mülkün,paranýn kölesi deðilim
Hangi silah öldürecekmiþ beni?
Rabb’im öldürmediði sürece ölesi deðilim.

Kadife gibi yumuþak olsa da huyum,
Gerektiðinde çeliði eritecek kadar serttir suyum.
Kimseye diyet borcum yok,
Ölüm korkum yok.
Bir can borcum var;
Sahibi istediði zaman anýnda ödemeye hazýrým.
Kimseye eyvallahým yok
Rýzýk korkum hiç yok;
Çünkü rýzkýma kefil olan var.
Korkudan korkum yok;
Kokutamaz beni ne soðuk
Ne yaðmur ne rüzgâr ne kar…
Ýnsan dostundan korkar mý?
Benim bunlarla sýký dostluðum var.

Kimseye haksýzlýk etmem,
Haksýzlýða da asla boyun eðmem.
Kimsenin gömleðini giymem,
Kimsenin hakkýný yemem,
Kimseye de hakkýmý yedirmem.
Zalimin ve zulmün bendeki karþýlýðý
Nefret!
Hiçbir zengine yalakalýk etmedim,etmem.
Allah’tan baþka kimsenin önünde
Eðilmedim,eðilmem.
Üç beþ soysuzun arkasýnda zaðarlýk
Etmedim,etmem.
Benim için birinci öncelik,
Din,vatan,millet,devlet…

Benim derdim ne mal ne mülk ne para
Ne de þahsým…
Hiçbir zaman olmadý,olmayacak!
Benim derdim vataným,ille de vataným!
Her þeyi hoþ görebilirim;fakat
Vatanýma ihaneti asla!
Göz dikenin gözünü oyarým
Hem vallahi hem billahi!

Ýki gün sýkýntý oldu diye
Duygularým yörünge deðiþtirmez benim.
Ben dikenin içinde gülü,
Karanlýðýn içinde günü buldum.
Ben,rengârenk açan hoþ gülleri de bilirim
Bu güllere uzanan kirli dilleri de …
Ben,þehrin bütün sokaklarýný da bilirim,
Karanlýk dehlizlerde gizlenen yabansý ve iðrenç
Küf böceklerini de…
Ben,bu fani dünyadan hiç zevk almadým,
Zevk almamaktan zevk aldým.

Ben,Bazen buhar
Bazen bulut
Bazen rüzgâr
Bazen yaðmur
Bazen kar oldum.
Bazen su gibi yükseklerden çaðladým,
Parçalandým,
Sonunda aslýma dönüp yine su oldum.
Deðiþmedim,
Duruldum.
Belki biraz yoruldum;
Fakat
Sonunda kendimi buldum,
Yine
Ben,ben oldum.

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.