Ağlama Kalbim Ağlama

Nerde bana o söylenen, tatlý sözler
Nerde bana aþkla bakan, yeþil gözler
Gece vakti, kaybolup gitti vefasýz
Arkada býrakarak, derince izler

Kim bilir o þimdi, yaþýyor nerede
Ben kaldým , kendi kaderimle baþ baþa
Oturmuþum, yosun kaplamýþ bir taþa
Kendime, mekan bakýyorum derede

Aþkým giderken, basiretim baðlandý
O anda, kör düðümleri çözemedim
Kadirþinas yüreðim, þahlandý ama
Gitme kal yanýmda gülüm, diyemedim

Ne yapayým, böyle salak talihi ben
Býraktý beni, ilelebet tek baþýma
Böyle büyük bir acýyý, görmedim ben
Geldim de, bu elli altýncý yaþýma

Anýlara sýðýnmak, hiç hafifletmez
Böylesine, can yakýcý acýlarý
Aðlama kalbim aðlama, fayda etmez
Aðlamak geçirmez, bu tür sýzýlarý

Bu bedeni, idare etmez bu kafa
Bir daha, asla gelemem ben kendime
Can bildiðim, attý beni tozlu rafa
Bundan sonra, yaþamak benim neyime

Zalim dünyada oldum periþan, sefil
Sanki her gün, çekmeye gelmiþim cefa
Ýnancým tam, melekler olur bana kefil
Gider öbür dünyada, sürerim sefa

Sosyal Medyada Paylaşın: