UMUTLARI YAKTIM!..

Gidiyorum her þeyimi feda ederek
Umduðum umutlarý yakarak
Kimseye de elveda demeden
Uzaklaþacaðým izleri kayýp mekanlara...

Olmaz olsun sahte yüzler, kem gözler
Düþ kurmuþtum Ötüken’e uzanan
Erciyes’te ülkü sancaðý dalgalandýran
Kurultaylarýmýz vardý atar damar
Ozan Arif’li düðün, bayramdý geceler
Bozkurtlar ulurdu daðlardan...

Kurultaylarý kuruttular
Baþbuð Alparslan’a rahmet okuttular
Hani nerede coþkuyla esen yeller
Kemik yalayanlarla doldu sokaklar
Ülkü sancaðýmý kirlettiler
Halbuki yeminimiz vardý ölene dek...

Her kutsalýmýzý çiðnedi (ler) hayasýz (lar)
Bir kaltaða sattýlar onurumuzu
Darmadaðýn ocaklar, virane yürekler
Ülkem lime lime parçalanýrken
Suspus olanlar en büyük hain
Býrakýn artýk laf ebeliðini de
Yanan vataný, hiç edilen devleti kurtarýn!

Bunca zaman sabýrla bekledik
’’Devlet bekasý’’ dediniz de ne oldu
Hangi ihaneti bertaraf ettiniz
Edemezsiniz; çünkü ihanetle el elesiniz
Nice ülkü fidanlarý soldurdunuz
Ülkü yürekler topluca vurmuyor artýk!...

Her biri ayrý köþelerde intiharý bekliyor
Bense, gidiyorum artýk umutlarýmý yakarak
Bir dað baþýnda yapayalnýz
Ülkü sancaðým dalgalanacak sizden uzak
Namertlere birlikte yaþamaktansa
Onurumla yalnýz kalmak
En güzeli ülkümle için için yanmak...

Gün olur, ülkü rüzgârý eserse yeniden
Sancaðýmla döner, baþlarým kaldýðým yerden
Þimdi gitme vakti
Bekle beni Tengri daðlarý
Yol göründü gurbete...

Zafer Direniþ
...

Umutlarý Yaktým!..
Sosyal Medyada Paylaşın: