EL OLDU GİTTİ

Biçare bülbülüm, dertli inleme.
Güzel naðmelerin, yel oldu gitti
Sineme vurup da, öyle dinleme
Onsuz geçen günler, yýl oldu gitti.

Farkýnda deðilim, saatin usta
Yaðmur ýslatýyor, yüreðim hasta
Boþ sandal gibiyim, bir okyanusta
Bahçe de baðlar da, çöl oldu gitti.

Doðmaz oldu güneþ, zamaný dolmuþ
Anneme diktiðim, güllerim solmuþ
Nurlu anam benim, melekmi olmuþ?
Akan gözyaþlarým, sel oldu gitti.

Daima, her vakit hazýrda duran
Neþeli, sevlmli sofralar kuran
Bir adým gelene, on adým varan
Karþýlýksýz sevgi, el oldu gitti.

Aylardan mayýstý, içimde ayaz
Annemi kaybettim, kime edem naz
Gam kedere döndü, içimdeki haz
Baðým bahçem yandý, kül oldu gitti

Topraða yaðmurun her yaðýþýn da
Annemi anarým, her göz yaþým da
Geç kalsam beklerdi, gözü kapým da
Aðlayan sazýmda, tel oldu gitti.
Ýsmail kaya. 2019
Sosyal Medyada Paylaşın: