ÖZÜ YAKAR
ÖZÜ YAKAR
Kuru Kastel suyu akar oluktan
Yarpuz kokar bahar kokar yâr kokar
Gözlerin kesiyor beni soluktan
Özü yakar gözü yakar yâr yakar
Söðütlü Dere’de gezip eðlendim
Sevdiðim yolunda coþup söylendim
Ceylan gözlerine aþkla baðlandým
Dünya bakar âlem bakar yâr bakar
Oylum’un etrafý bahçeler baðlar
Yâr seninle geçti bildiðim çaðlar
Savruldum gurbete yüreðim aðlar
Ýsi çýkar pusu çýkar yâr çýkar
Kurdaða Kasteli küsmüþ akmýyor
Kapatmýþ gözlerin açýp bakmýyor
Kaybolmuþ yýldýzým ýþýk yakmýyor
Kaþý yýkar, baþý yýkar yâr yýkar
Elbeyli obasý Türkmenin hasý
Bulunmaz gönlünde ne kir ne pasý
Karalar baðlatma tutarsa yasý
Yaþýn döker düþün döker yâr döker
Akasyalar akça libas bürünür
Kokularý dað bayýra sürünür
Hayâl düþte daim sevdam görünür
Dalým büker hâlim büker yâr büker
KARDELEN(Ayrýkotu)
14.04.2022
Tülay Sarýcabaðlý Þimþek
Dinar/Afyonkarahisar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.