UZAKLARA GİTMEK

Ne zaman tren istasyonlarýnda
Bekleyen birini görsem
Hüzün dolar içime
Yollar ve yolculuklar gelir aklýma
Kalanlardan deðil gidenlerden oldum hep
Hancý deðil, yolcuyumdur çoðu zaman
Yola çýkmak zamaný geldiðinde
Tarif edilmez bir duygudur
Bavulunu toplamak,
Yolcudur abbas baðlasan durmaz misali
Boðazýnda düðümlenir son yemek
Arkandan dökülen bir tas suya karýþýr
Anacýðýnýn göz yaþlarý
Geri dönüp bakmak zor gelir
Sanki bir yarýn, “gitme kal” der gibidir
Bir yarýn geçmiþtir, bir yarýn gelecek
Ama yola çýkmak gerek
Camýndan bakarken kalanlara
Gözlerin dolar, gözlerin dalar
Bitsin artýk bu seramoni
Konduktör düdüðü, raylardan gelen ses
Koparýr seni kalanlardan, son el hareketi
Bir film þeridi olur geçmiþ ve gelecek
Uçarcasýna gidersin artýk
Yaþamak için yaþanacak günlere
Yelken açarsýn bilinmezliðe.
Sosyal Medyada Paylaşın: