Bir yiğit geçti zamansız bu dünyadan
Bir yiðit geçti bu dünyadan
Yüzü melek mertti yüreði
kalbinin apapak yüzüyle gitti
Onlarca sevenleri kaldý ardýnda.
Yasa boðdu sevenleri
hastalýk sarýnca bedenini.
Bir yiðit geçti bu diyardan
Bastýðý yerde asalet kokuyordu
Saygý sevgi güven di göbek adý
Asildi eðilmezdi baþý onurundan.
Ne zaman vuruldu kuru iftiradan
Soldu gün ve gün esir oldu
Kollarý arasýna alýnca hastalýk
Savruldu uzak diyarlara.
Utanç bürüdü damarlarýna
Aðýrlýðý bindi yüreðine
Aklý þaþtý sinirleri yýprandý
Kendi etrafýnda döndü durdu
Hazmedemedi ispat edemedi suçsuzluðunu.
Mum gibi eridi durdu
Utanç bayraðý yükseldikçe
Baþýna acýsý vurdu.
Bir zaman sonra gerçekler çýksa da su yüzüne
Ýçine kuþatmýþtý arýn kollarý
Yaþamdan çekti eli ayaðýný
Bakmadý geriye dönmedi daha.
Bir yiðit geçti erken güleç yüzlü
Alný pak alacaklý bu dünyadan
Rabbim kollarýnda þimdi
Yüreði sevgiyle kuþanmýþ gönlü huzurlu
Nur içinde uyuyor sonsuzlukta.
31.03.2022
Gülayþe
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.