Vurgun yedim iþte yine Ne kadar da isterdim senden nefret etmeyi Yüreðim nefretle dolacak olsa bile! Ne kadar da isterdim sensizliði öðrenmeyi Herþeyi unutmak uðruna! Hiçbir zaman doðruyu söylemedin... Hiçbir zaman gerçek yüzünü göremedim... Hep bir hayaldin sen,kavuþmayý istediðim Ýþte sen en zayýf naoktamdan vurdun beni ...Sen hep melektin ya hep melektin... Kimsenin göremediði o melek(!) Göremediler çünkü bir rüyaydýn, uyanýnca kayboldun Kaybolup gittin ve dönmedin... Dönme de zaten Sen bensizliði seçmiþken bana düþen arkama bile bakmamaktýr! Bugün bu acýyý ben çekiyorum gün geçtikçe Zaman sana gerçeði gösterdikçe Bu acý sadece seni yakacak... Sadece seni...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖZLEM'im Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.