Cenazen var (Gömdüm Seni)
Cenazen Var (Gömdüm seni)
Aþkýmýz bitti deyip köþeyi döndüðün an
Ardýnca baktýðým o, yollara gömdüm seni
Eskidendi o sevdam sen yinede öyle san
El oldun gittin artýk ellere gömdüm seni
Son kozunu oynadýn hiç fayda etmez artýk
Ne gözünün siyahý ne sözün yetmez artýk
Öyle bir nefret ki bu! Yansam da bitmez artýk
Hesabýný kestiðim,kullara gömdüm seni
Son bir defa hatrýna bir büyük açýp içtim
Öyle kendimden geçip kendimi bine biçtim
Yedek saydýðýn aþktým gözlerinde bir hiçtim
Kirpigimde demleyip sellere gömdüm seni
Sanma bitmez aþkýmsýn sanma ki o kadýnsýn
Ne kollarým da yangýn ne dudakta tadýmsýn
Sen ki kor ateþlere attýðým son adýmsýn
Maziye savurdugum küllere gömdüm seni
Aðlayýþýn faydasýz sil o gözyaþlarýný
Ovuþturma bosuna titrek avuçlarýný
Nefes nefes içime çektiðim saçlarýný
Bukle bukle koklayýp yellere gömdüm seni
Bunca yalan içinde inandýðým gerçektin
Demek bensiz eðlenip ellerle gülecektin
Sen ki bana bahardýn en nadide çiçektýn
Soldun avuçlarýmda güllere gömdüm seni
Anmasýn artýk beni o pembe dudaklarýn
Yolcusu ettim seni dönülmez uzaklarýn
Fatiha’ný okuyup baðrýna topraklarýn
Bembeyaz kefenledim, tüllere gömdüm seni
Bembeyaz kefenledim çullara gömdüm seni
Fevzi Öztürk
28/02/2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.