MUTLUYUM
MUTLUYUM
Kulaklarýmda çýnlar sesin hiç durmadan,
Hayalini görürüm kendimi bulmadan,
Seninle yaþýyorum sen benim olmadan,
Mutluyum mutlu bilin, ben öyle aðlarken.
Prangalar kar etmez kollarýma vurulsa,
Zincirler faydasýz saçlarýma baðlansa,
Yüreðim alýþtý ateþlerle daðlansa,
Mutluyum mutlu bilin, ben böyle aðlarken.
Vicdanýmda yanarken sönmeyen ateþler,
Gözümde doðarken umut dolu güneþler,
Boðulalým derken aþk girdabýnda eþler,
Mutluyum mutlu bilin, ben böyle aðlarken.
Gözyaþýma yazdým o güzelim adýný,
Benden baþkasý bilmez can alan tadýný,
Kimseler duymuyorsa gönlümün feryadýný,
Mutluyum mutlu bilin, ben böyle aðlarken.
Ferhat’ým ararken mutlu olup gülmeyi,
Gönlünde yaþarken sevilmeyi sevmeyi,
Ýstemese bile yardan ayrý ölmeyi,
Teselli edin artýk, ben böyle aðlarken.
Mutluyum mutlu bilin yüreðim yanarken.
05.09.1989
www.ferhatarslan.com
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ferhat Arslan Haliloğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.