Çok Þüpheliyim Mutluluk diye bir þeyin Var olduðuna, Belki Kendimizi Aldattýðýmýz bir his, Belki Ýçinde Olamadýðýmýz bir mekan, Belki Onu ulaþmak için Gittiðimiz bir yol, Belki Belkilerde Boðulan bir varsayým, Ve Bu þekilde Hayatýmýzý zindan ettiðimiz Þu üç günlük ömrün Varlýðýna Ýnat Bir teselli icabý, Yaþam deyip geçsek Daha iyi olmaz mý ki acaba Tüm þartlandýrmalarý þaþýrtarak, Bilemem Hiç bilemedim zaten, Tahtýna konduðum umudun Bir köþkü dahi Yokmuþ, Ýþte Hayalperest olmak Böyle bir þey Galiba, Bekle Al havaný misali Sorma daha Ne Kadar Nereye kadar, Kýrmýzý ayýn onbeþinde Yaðan karýn ertesinde, Bu saatten sonra Güneþ doðsa Ne gezer Doðmasa Ne Fayda...
* Berlin, 15.03.2022 *
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.