Yaralý kalbimi hiçi hiçine
Acý dert kederle yordum yetmedi
Dost akran akraba bilmem kaçýna
Sinemi çul diye serdim yetmedi
Her laftan hoþgörü her sözden vefa
Kimine rant sundum kimine sefa
Hasatý bendime olsa da cefa
Ýçimde merhamet derdim yetmedi
Yâr için yelledim harý odunu
Yâr yakýp yýkarken gönül yurdunu
Hüzünlü akýbet olsa da konu
Yaramý tuz ile sardým yetmedi
Hazan kýþ tükettim derken bahar yaz
Ömür tünelinde görmedim araz
Þu kara bahtýma beklerken uraz
Sabrýmý bent ile ördüm yetmedi
Bu toprak bedenin geçici hanýn
Seyrine kapýldým yalan dünyanýn
Taþýdýðým þunca emanet canýn
Hesabýný benden sordum yetmedi
Mehmet Kýlýçel
Soðukdoðulu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.