Bahara kavuþmak istemeyen bir kýþý yaþýyorduk Bu köy sabahýnda ,artýk hiç birþey eskisi gibi deðildi. Annemin hadi kalkýn çocuklar sesiyle uyanmýyordum artik. Ýçimde bir özlem dýþarda bahara inat yaðan kar . Mutfaktan sesler gelmiyordu bu sabah . Oysa benim hafýzamda sabahlarý çalan radyo sesi ve annemin piþirdiði sýcak ekmek kokusunun özlemi canlanmýþtý, Bir daha yaþanmamak üzere Artýk roller deðiþmiþti ,en aðýr rol bana verilmiþti...
Füreyya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Füreyya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.