Adı konulamayan şiir
yaðmurda ýslanan kediler Rabbinden ne diler
ah bir de dilekleri kabul olsaydý,kimbilir neler olurdu neler
ilkbahar buram buram leylak pembe gül
topraðýn yaðmura aþkýndan doðar mor sümbül
kalp kýrýk gönül periþan yollar kývrýlýr daðýn dibinden
insanýn kaçasý geliyor tabiata kalabalýklar þehrinden
biri sizi dinlemediðini belli ediyorsa yanýnýzdayken
bedenin deðil ruhun yalnýzlýðýný içinizde hissederken
hiç derinlerinize dalýp kendinizle tanýþtýnýz mý
huzurun bin bir rengi ve tadýyla buluþtunuz mu
bir bebeðin uykusundan daha masum akar gözyaþý
dere yataðýndan kovulan bir damla suyun kaynaðýný arayýþý
insana zor gelir en fazla sevilmeden sevmek
hele de yýllar yýlý verilen onca çaba boþuna emek
merhametsize davuldur sesin onun için bir nesnesin
azraile davetiye gönderirsin tatlý canýndan vazgeçersin
kabul etmek öyle zor ki önyargýyla yaklaþaný
cehenneme denk yaþarsýn onunla geçen her aný
yaðmur melodi toprak hava sanki mis kokulu ekmek
ýslak beyaz kedicik siyah arabanýn altýna siniyor titreyerek
konuþmak ne güzel þey gönülden dinleyenin var ise
dinlemek ne harika bir þey konuþulan derdine derman ise
büyükleniyor itip kakýyor iftira atýyor kötü hissettiriyor
vicdaný sýzlamýyor takýp maskesini dýþarýda çalým satýyor
kedinin üst çenede iki sivri diþi vardýr fýtratý gereðince
insan naif yaratýlmýþ lakin kediden yýrtýcý egosu büyüyünce
kendi kendinle takýlmaktýr þiir ya da yazý yazmak bir köþede
gül þurubu pembe pembe aþk kokar cam kenarýndaki ince þiþede
baðýmýz vardý bizim sabah erkenden erik kiraz yerdik dalýndan
bülbüllerimiz þakýrdý rengarenk çiçekler fýþkýrýrdý her yanýndan
havuzda su þelalesi kaplumbaðanýn hafiften ayak sesi kirpinin hýþýrtýsý
kurbaðanýn çayýrda zýplayýþý babamýn eðilerek havuzdan karpuzu alýþý
sabah rafadan yumurta öðlen biber dolmasý piþirirdi caným annem
bereketliydi soframýz güzel kokardý minderimiz döþeðimiz her dem
Anadolu eviydi iþte iþ evi kileri kuyusu bacalý ocaðý ahýrý tavuðu ineði olan
giremezdi kapýmýzdan en ufacýk kötülük iftira dedikodu riya yalan dolan
elli yýlda ne deðiþti bu kadar hayatýmýzda birer birer kaybediliyor deðerler
dinlemiyor kulak ucuyla bile hatýralarýmýzý cep telefonuyla yatýp kalkan gençler
her devirde kuþak farký olurdu biz çocukken ve gençken de bu vardý
fakat annemiz babamýz daima bizlere eskiden yaþadýklarýný anlatýrlardý
merhameti olmayanýn Allahý var mýdýr merak etmiþimdir gerçekten
haksýz haklýlara mislisiyle karþýlýk veremiyor zavallý garipler neden
yaðmurda ýslanmýþ açlýktan kaburgasý çýkmýþ köpekcikler ne diler
ah bir de dilekleri hemen kabul olsaydý kim bilebilir neler olurdu neler...
Gülhan Çeliktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülhan Çeliktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.