KENETLEDİ ELLERİNİ KARANLIK

Korkuyordu karanlýk,
Tüm renklerden
Öncelikle maviden,beyazdan,yeþilden...
,Güneþten

Korkuyordu karanlýk,
Þarkýdan,þiirden,düþünceden
Öncelikle sevgiden,kardeþlikten...

Karanlýk parayý seviyordu,
Aydýnlýðý yutuyordu
Yakýyordu,yýkýyordu,asýyordu..

Korkuyordu kadýn yüreðinden,
Çocuk neþesinden,güneþten
Öncelikle Maviden...

Dalgalandý maviler,
Büyüdü düþünceler,
Gülümsedi siyah dýþýndaki tüm renkler...

Kapadý karanlýk yüzünü
Kan kýrmýzý çocuk bedenleri
Dönüþtü maviye,tek yüreðe..

Kenetledi ellerini karanlýk
Lanet okudu ,utançla
yüzyýllar ardýna saklandýðý
Kadere,çaresizliðe.sevgisizliðe...
Çünkü,
Artýk dönüþmüþtü maviye...

Sosyal Medyada Paylaşın: