Öfkelenme

Mümkünse izin verme!..

Öfken kalbine girmesin.

Eðer girmiþse, kuþatmýþsa kalbini,

Tamamen ele geçirmesin bedenini,

Buna, asla izin verme!..

Öfken yüzüne vurmasýn,

Yanaklarýn sinirden, al al, mor mor olmasýn.

Dudaklarýn, dilin öfke kusmasýn.

Her þeye raðmen, bunlar olmuþsa;

Sen yine de,

Dayan!..

Diren!..

Mücadele et!..

Kalbindeki öfkeyi defet,

Kalbinle aklýný bir ’et.

Kalbinde bahar çiçekleri açsýn,

Mis gibi kokusu sokaklarý kaplasýn,

Dökülse de çiçek yapraklarý yere;

Öfkeden kurtulmuþ kalbin,

Ýnsanlýða armaðan kalsýn.

Cahit Fýkýrkoca
08.04.2022, Ankara






Sosyal Medyada Paylaşın: