Be Kadın
Gözlerin ilðisiz kalmýþ be kadýn
Sevda baharýný yaþamamýþ yüreðin
Bir çocuk gibi þýmarmamýþ kalbin
Aþktan yana öksüz kalmýþýn be kadýn.
Ellerin..! ellerinde bir tuaf
Sahip çýkarcasýna sýmsýký tutulmamýþ
Saçlarýn ne güzel dalga dalga rüzgar gibi
El deymemiþ tenine ürkek bir ceylan gibisin be kadýn
Yaþanmamýþ bir ömür var sanki gözlerinde
Hayaller var umut dolu
El ele tutuþup yürümediðin kaldýrýmlarda
Duymadýðýn aþk sözcükleri var
Islanmayý bekleyen hayallerin var
Dudaklarýnda titreyip kalan
Ve duymaya okadar hasret kaldýgýn nameler var
Ay karasý gecelerde
Hýçkýrýklarla uyandýgýn kabuslarýn var
Dert anlatýp durma dört duvara
Hýçkýrýklarýn yas tutuyor be kadýn
Korkuyorum uyacaksýn birgün deli yüreðine
Çekip gideceksin peþinden sonsuzluga
Sana bukadar sýrýlsýklam tutulmuken
Beni böyle býrakýp gideceksin diye korkuyorum be kadýn
O kömür karasý gözlerinde
Yok olmaktan korkuyorum be kadýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.