zindan karasý gibidir gece, ve sonucu söylenmeyen bir bilmece... nice aþklar yaþanmýþtýr dolu dizgin, nice ayrýlýklar gözyaþlarý saklar gizinde... korkarýz zaman zaman, etrafýmýzý saran yapýþ yapýþ yalnýzlýktan. sesimiz yükselir göklere, karanlýklarý yýrtmak istercesine, duymaz hiç kimse, deðmez hiç bir el elimize... oysa, umutlarýmýzýn tükendiði en son çizgide, aydýnlýk belirir bir adým ötemizde... birdenbire canlanýr ölüye dönen tabiat, her bir yaprak, tomurcuk, çiçek olur çýðlýklar atarak, canlanýr aðaç, yemiþe durur dal coþarak.. adý yaþamdýr bunun, nafiledir çözmeye çalýþmak, yaþanýr, an’dýr sadece...
21.07.2008 kýzýltoprak
Nursen Ateþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
nursen ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.