Berduþluðum tutar þu bahar aylarýnda daðlara vururum kendimi geceden geceden taze açmýþ çiçekleri koklarým inceden inceden bir kuþ olur konarým bir aðacýn dalýna seyre dalarým dere tepeleri yüceden yüceden
karga bokunu yemeden uyanýr yüreðim omzumda balta, elimde küreðim düþlerime yakýn arklara ýraðým ya bir söðüt aðacý ya bir çýnara dayanýr sýrtým
bazen oturur bir taþ baþýna eþlik ederim þakýyan bülbüle bazen uçan güvercin kanadýna takýlýr yüreðim sonra, bir hüzün çöker yüreðime sanki batan güneþim