AH ÝSTANBUL HANÝ YEDÝ TEPEYDÝN Sis mi sarmýþ Daðlarýnýn baþýný Ne karan belli nede denizin Ýstanbul Bir zamanlar Yedi tepeydi adýn Dünyaca namlýydýn Ya Yoktu ki sevmeyen Adýn dillerde dolaþan Bir þehir din Saraylarýn köþklerin Gökyüzüne uzanan minarelerin le Camilerin Var mý ki senin gibi Bir baþka eþin Emir gan bir baþka güzel Sarýyerin adalarýn Bebek Aþýyan sa Emir sultanda Ruhu dinlenir insanýn Hani yedi tepeydin ya Ýstanbul Oysa þimdi Bak ne hale geldin Kalmadý yeþilliklerin Ne Çamlýcan Ne eski külliyelerin Taþ yýðýný oldun Güzel Ýstanbul Yoktu öyle Köprülerin gök delenlerin Boðazý sarmýþ Gerdanlýk gibi Altýndan geçiyor Gemiler balýkçý sandallarýn Ah Ýstanbul Nasýl anlatsam seni Özlüyor insan seni bilesin Ama eskisini Ýstanbul eskisini Ayþe Karan PERÞEMBEYÝ BÝTÝRDÝK GÖNÜL DOSTLARIM CUMANIZ MÜBAREK OLA AYÞE KARAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
AYSE 09 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.