Geçmiþe gider bu kervan,
Sahte gülüþlere saklanmýþ,
El deðmemiþ nice acýlarýn kýyýsýna,
Yüz sürülmemiþ nice aþklarýn kuytusuna,
Her daim aciz kalmýþ vefalý yalvarýþlara,
Dokunmayý unuttuðum anýlara,
Karanlýða gömülen kelimelerdeyim
Paranýn satýn alamadýðý vakitlerde,
Körelmiþ býçaklarýn gölgesindeyim...
Geçmiþle döner bu devran,
Her demde bir keder gördüm,
Her kederde bir dem..
Hanemde siyah ýþýklar,
Sinemde zaman þehriyâr,
Derin yaralara dokunan ahuzarým,
Varamadýðým yollarda müebbet vuslatým,
Mürvetini göremediðim ömrümde,
Nimet bildiðim intihar sessizliðim...
Geçmiþe yazýlý bu ferman,
Lekeli amellerin yarým kalmýþlýðýnda,
Kolay anlatýlan þiirler hatrýna,
Tehnalarda gurbet ýþýklarým saðýr,
Mevsimi kaçýrýlmýþ göç çýplaklýðýnda,
Hep ayný terane toprak damlarýmda,
Ýçimde Yusuf’un kuyusundan çýkma,
Bir tutam sabýr..
Hoyrat gecelerin koynunda,
En güzel sözlerimi sana sakladým,
En dilsiz acýlarýmý da sona sakladým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.