Kaç gecedir yokluðuna mahkumum Þiirler yazarak avutuyorum kendimi Unutuyorum üþümüþlüðümü Hep bu zamana kadar savaþýyorum Olmasa da yaným da Var olduðunun ümidi ile yaþýyorum Yaþatýyorum her nefes alýþýmda Yoruldum her güne belkilerle baþlamaktan Sensizlik zinciriyle hapsedilmiþ Yetim bir aþkýn yalnýzlýðýndan yoruldum Unutmak istedikçe hayallin çýktý karþýma Biraz ümitlendim Gözlerimi gözlerin de bulunca Tüm zorluklara cephe aldým Ancak bu zamana kadar dayanabildim Her gün batýmýnda bekledim Sen gelmedin Ben yenik düþtüm aþkýna Ruhumu teslim ediyorum uðruna Ne fark eder artýk gelsende Sensizliðe alýþan bu beden Ahirette sensiz de yaþar elbet C..pilot Sosyal Medyada Paylaşın:
COPİLOT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.