Her Şey Bitti
Sen gidince, seni seven kalbim durdu
Kalmadý bu kalbimde, bir dirhem coþku
Bedenim dondu, bu ellerim buz kesti
Hüzünle, dertle doldu gönlümün köþkü
Yokluðuna, bir türlü alýþamadým
Kendimi, havasýz odama kapattým
Mahkum gibi, hapis hayatý yaþadým
Aylarca, beton zemin üstünde yattým
O kadar çok özlemiþtim ki, çiçeðim
Görmeyince yanýmda seni, delirdim
Sana bir kez dokunmak için, güzelim
Bilsen ne deðerli, hazineler verirdim
Sen gelirsin diye, her gün çýktým cama
Aþkýndan günler boyu, yanýp kavruldum
Dedikleri gibi, hayat uzun ama
Ben bu hayat yolunda, erken yoruldum
Sevgiden, gülücükten mahrum kalýnca
Her þey çok hýzlýca, kökünden deðiþti
Senden tatlý bir söz, kelam duymayýnca
Bende zamanla, kör duygular geliþti
Bundan sonra, dönsen de bir þey deðiþmez
Zahmet etme, bildiðin o adam gitti
Hayatým karardý, sevgin fayda etmez
Senden sonra, güzel olan her þey bitti
Sosyal Medyada Paylaşın:
Menderes Dağlaroğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.