Tekâmül

Tekâmül denilince

Hafif hafif nabzým yavaþlar
bir suskunluk peydah olur dilimde
þiirlerim akar Kelkit çayýndan
dokunur Zilli kilimde!

Çatýsý akar yüreðimin
buz tutar gözlerimde Kýlýççý deresi
baķýþlarým saplanýr bir boþluða
neyin nesi boþluk neresi

O boþluktan bir yalnýzlýk
çöker ruhuma hadsiz, zorba, yaramaz
düþüme karanlýk konar
aklým bir karýþ öteye varamaz

Ýçimi döksem bir biçimde
uzaðým diyorum kendime yabancý
bunu en iyi bilen içimde
inim inim inleyen sancý

Dilinin ucuna bir acý kondu
hemen þimdi mühürlendi dudaðým
bir soðuk rüzgâr esti gözlerim dondu
hey gidi Ziganam, Uludaðým

Eyiz Baba gecemden þafaðý söktü
üstüm baþým elim yüzüm münevver
ayýn ýþýðýný ruhuma ruhuma döktü
gayri eðrim, düzüm münevver

Bedevisi oldum çölünde tekâmülün
olmanýn en þahanesi belki de
âþkýna düþtüm sevda gölünde tekâmülün
düþmek bahanesi belki de

Ezcümle ben bir Bozkurdum
hüzzam þarkýlarda kayboldum
yanýk türkülerde baðdaþ kurdum
en nihâyet Gümüþhanlý oldum

Okunan þi’rimin göynüne yüreðiyle dokunan herkese ayrý ayrý teþekkür ederim.
Sosyal Medyada Paylaşın: