ESKİ DOST
Dün, yýllar sonrasý izine rastladýðým,
Çocukluk dostumu görmeye gitmiþtim.
Beni görünce öylece yüzüme bakakaldý!
Demek ki unutmamýþ ki
Oda beni tanýyýp, hatýrladý…
Belki de bir anda geçmiþe takýlmýþ,
Belki de gördüklerine inanamamýþtý.
Niceden sonra, koþtu boynuma sarýldý!
Ayrýldýðýmýzda baktým ki aðlamýþýz
Ýkimizin de gözleri yaþlýydý…
Ama onun yüzünde bir de þaþkýnlýk vardý.
Yoksa kendisini unuttuðumu mu sanmýþtý?
Hayýr! Hayýr unutmamýþtým,
Yüreðimde onun yeri özel olarak vardý.
Bazý zamanlar geldi doldurdu;
Bazý zamanlar ise yeri hep boþ kaldý!
Mümkün müydü onu unutmak?
Onun aþký, yüreðimin çocukluk aþkýydý
Ama inanýn ki bu sýr, ondan,
Kendimden bile saklýydý!
05.04.2022/ Mustafa YÜKSEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.