TÜKETTİK ÇARÇABUK

Çocukluðu hayal, düþ gibi,
Gençliði bahardaki kýþ gibi,
Ömrü ise bir lokma aþ gibi.
Yeyip tükettik, nede çarçabuk.

Ýstesekte giden gelmiyor geri.
Sönüyor bak gözlerimizin feri.
Özlüyoruz ancak geçen günleri
Yeyip tükettik, nede çarçabuk.

Herþey deðiþmiþ kalmamýþ tadý.
Hafýzalar silinmiþ unutulmuþ adý.
Zamaný geldi ödemek için hesabý
Yeyip tükettik, nede çarçabuk.

Sanki akþam yatýp rüya gördük.
Rüzgar esmiþte, mum gibi söndük.
Sanki ne aðladýk, nede güldük
Yeyip tükettik, nede çarçabuk.

Þimdi diyoruz serveti verelim.
Verelim de bir gün ömür alalým.
Ah diye diye yollara bakalým
Yeyip tükettik, nede çarçabuk.

Ne su ayný artýk, nede içilen çay.
Ne eþ kaldý ne dost vay halime vay
Güneþim söndü, her gece beklenir ay
Yeyip tükettik, nede çarçabuk.

Garip Þenol hayýflanýr dururum.
Çaðlayan idim hani, bak kurudum.
Yarýnlarda kalamadý artýk umudum
Yeyip tükettik, nede çarçabuk.

Sosyal Medyada Paylaşın: