YORGUNUM...

güneþ doðmadý karanlýk hücreme
beklerken binbir çiçekli baharý
ne umutlar beslemiþtim
yeþermedi...

kendimce yazýp çizdim boþ düþleri
farkýna varmadan gömülmüþüm hiçliðe
tutturmuþum delice bir sevda
sonu olmayan yollarda kaybolmuþum...

dicle fýrat mavi akardý her mevsim
kucaklardý sevda yangýný yürekleri
þimdi onlar bile yitirdi maviliðini
alabora oldu kayýklar
boz bulanýk sularda kaybolup gitti seviþenler
aþk bitti!..


çiçekler öldü, güller kökten kurudu
yorgunluk düþtü ruhuma, bedenime
gidiyorum bilinmeyen çok uzaklara
dönüþü olmayan yollarda nefes tüketiyorum
ölüyorum...

lütfen aðlama al yazmalý kanayaklým
dönecek gücüm kalmadý...

Zafer Direniþ
...

Sonsuzluðun yollarýndaydým...

Sosyal Medyada Paylaşın:

direniş Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Bahar Sevdası Bir Başkadır Bende Gülüm... (AKROSTİŞ Şiir) ALLAH'TAN TEK DİLEĞİM SENSİN!.. BOY ATIYOR KIRLARDA PAPATYALAR!.. KAHVERENGİ GÖZLERİNE VURULDUM !.. KAHPE PUSULAR :( SİBEL'İMİN AŞK'I ... KESTANE RENGİ SAÇLARIN... BOZKURT YÜREKLİ NESLİHAN! Tutkunum Sana... ASENAM SUSTUĞUN YETER ARTIK!..