demem o ki, adýna yaþam dedikleri hani bizi býrakýp gittiðin bu gezegende yaþayamadýkça öðrendim ki kýrmýzýnýn akýtýldýðý gerçekte bütün sarýlar yalanmýþ, yabanmýþ yüzümüze gök, umutkanlýðýmýza deniz diye sürülen mavi.. yüz yüze gelemeyeceðimiz bir gerçekmiþ aslýnda sýrtýmýzdaki kambur ve bedenlerimizin her gün t/aþýmý gölgelerimizi taþýyamayacaðý gerçeði de olasýlýktan öte dolasýlýk olmuþ zifirimize..
ah be babam biliyorum duyuyorsun beni...
demem o ki,, doðmasýn, yaðmasýn artýk güneþte üzerime.. karanlýðý aydýnlýk bildim, aydýnlýðý sýska bir kalem, kýrýþýk bir orman...mavi bakmam gerektiðini öðretmiþ olsan da daha fidanken kömür karasý gözlerime inan aklýmýn alamayacaðý boyutlardaki devlerden korkar oldum cüceleþtikçe fikrime.. kýyým var mýydý yeþili yosun baðlamýþ kýyýsýzlýðýma ya da inancým kaldý mý kayýtsýzlýðýma o da ayrý bir muamma.
ah be babam ne alaka diyeceksin belki ama...
demem o ki, özlemedim desem gölgeni, “arkadaþ” diyerek baþlayan sohbetlerini yalan olur.. övgüyle sana çok benzediðimi söyleyenlerin sayýsý da bir hayli fazla bu da fazlasýyla gururdur bana.. þimdi kýzacaksýn bana biliyorum kýzma, kýzma ama annemi daha çok sevdim galiba.. sen çok büyük kaybýmsýn âlâ ama daha da büyük bir kaygým var "nedir" diyeceksen annem diyorum yani annemin tam da býrakacaðý yerden kim sevecek beni kim ölecek uðruma meraktayým hatta þimdiden yastayým...
. . . //
ilhanaþýcýnisanikibinyirmiiki
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.