ARKADAÞ
Arkadaþýn der ya kendi derbeder,
Hile yalan bilmez ne.? Derse doðru der,
Mazlum ahýný alan olur ondan beter,
Adab kalmamýþ haya yok be Arkadaþ.
Nere de.? Adet, gelenek görenek,
Bunlar bir yana Ýman bile gevrek,
Adam gibi Adam, seyrek mi seyrek,
Tembih kalmamýþ ihya yok be arkadaþ,
Üstümüze bürünmüþ kara bulutlar,
Rüya gibi yok olmuþ bir bir, umutlar,
Birbirine öbeklenip cephe almýþ kutuplar,
Ýðde kalmamýþ hülya yok be arkadaþ,
Hýsým, akraba, eþ, dost arkadaþ,
Artýk para pul olmuþ, olsa da kardeþ,
Riya, yalan dolan, birbirine sýrdaþ,
Amaç kalmamýþ gaye yok be arkadaþ,
Nasýldýr, neden diye sorma iþte,
Yolsuzluk, yalan talan var her iþte,
Hayýra yorulacak ne.? Var bu gidiþte,
Taban kalmamýþ saya yok be arkadaþ,
Zulüm almýþ baþýný ayyuka gitmiþ,
Ýyilik güzellik sanki firar etmiþ,
Kime sorarsan ak mý ak sütmüþ,
Erdem kalmamýþ ziya yok be arkadaþ,
Ahmet usta bu kadar niye dertlendin ki,
Sen söylenince düzelecek mi sanki,
Bundan böyle daha neler olacak gör ki,
Özde öz kalmamýþ maya yok be arkadaþ...
ÝSTANBUL ETÝLER 1999...
AHMET ÖZTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.